Frederick Abberline

Hij keek haar aan en zuchtte even.'' Lisa, heel eerlijk, vind jij het fijn hier?'' vroeg hij aan haar.'' Ik zie je namelijk constant in mijn visioenen terug, alleen in een bakkerij.'' Sprak hij kalm en ging voorzichtig naast haar zitten, maar deed verder niets.'' VErtel eens wat over jezelf, je meester geloof ik namelijk niet echt meer.'' Sprak hij en keek naar haar hoofd. Er moest naar gekeken worden, wist hij, maar dan moest ze hier van daan en rustig met haar mee komen.'' Ik kan je namelijk een ander leven geven, maar dan moet je nu meegaan. Hij behandelt je als oud vuil, te erg als oud vuil. Jij bent ook ee n mens.''

Frederick Abberline

Ze knikte op zijn vraag, maar geloofde er niets van.'' Als jij verhaal klopt, Lisa, zijn zijn papieren vals, en ben je vrij. '' sprak hij rustig en keek naar COulson en knikte even.'' Zorg voor een Arrestatie bevel, en zoek uit van haar ouders.'' Sprak hij rustig en hij knikte.'' Kom maar.'' Sprak hij rustig en stond op.'' Dit is je kans op vrijheid, en als je het nu aan wil nemen, ben je voor altijd van deze mensen af.'' Sprak hij, totaal de zaak vergetend, maar dat kon hem niets meer schelen. Hij was nu op haar gefocust, om haar hier weg te krijgen.'' Je krijgt een schoon bed, met schone lakens die niet beschimmeld zijn. een eigen plekje, en geen verkrachtingen meer, als hij dat al bij je gedaan hebt.'' Het enige wat je hoeft te doen is nu met mij en coulson mee te gaan.''

Frederick abberline

Hij slikte even voor een moment en keek haar aan.'' Ik weet dat je dat me net vertelt, maar ik heb schriftelijke bewijzen nodig.'' Sprak hij en knikte even naar zijn collega, en keek naar haar.'' En in die tien jaar heb ik je iedere dag gezien.'' sprak hij.'' Soms een paar dagen niet.'' sprak hij rustig en keek haar aan.'' Zo straks wou ik je hlpen, ik ik..'' xprak hij en slikte even, en stopte zijn zin.'' Ik wil je beter leren kennen, Lisa. Alsjeblieft laat mij je helpen, ik heb een vervanger voor mijn butler Jeeves nodig in de toekomst, je kan hetzelfde werk krijgen als nu, alleen zonder het slaan, verkrachten en noem het maar op. En ik denk inderdaad dat jij zijn dochter hebt vermoord, maar je verdient het niet om hier te sterven omdat je gewoon dood getrapt word straks.'' sprak hij rustig en keek haar aan.'' Wat die zaak betreft, ik mocht deze familie al nooit.'' Sprak hij rustig en sprak dat duidelijk heel zacht uit, zodat alleen zij dat zou horen.

Frederick Abberline


De woorden die ze sprak deden hem pijn en hij zuchtte even.'' Lisa, laat me jou wat vertellen.'' sprak hij rustig en keek haar aan. toen ik even oud was als jou, nu 7 jar geleden was mijn vrouw zwanger van een zoon, die zij zou baren. Tijdens het baren overleed mijn vrouw, en een uur daarna mijn zoontje ok. Ik voelde me verloren.'' sprak hij rustig en keek haar aan.'' maar 7 jaar later ben ik er nog, ondanks ik ook dacht dat het beter was dat ons gezin weer bij elkaar kwam, maar ik weet zeker dat jou moedr naar jou kijkt, samen met jou vader, en er trots op zijn dat jij nog in dit leven zit, en nog leeft. Laten wij samen het leven nog mooier maken, alsjebliet.'' sprak hij en leek haar bijna te smeken.'' Ik heb jou gezien op de markt, als je soms wat moest halen, ik heb je gezien toen je bedelde met je moeder, zoveel jaren geleden. Ik gaf jullie iedere dag geld, omdat ik genoeg heb.'' sprak hij rustig en zuchtte even.'' Laat mij alsjeblieft je helpen.''

Frederick Abberline

Hij slikte en keek haar aan.'' nee zo bedoelde ik het niet.'' Sprak hij en zag even een slok uit zijn veld fles, misschien kon hij wat meer moed bij elkaar sprokkelen, of in ieder geval dat hij wat steiger was.'' Ik bedoel dat ze trots op jou zijn op een andere manier. Jij leeft nog, jij kan verder gaan, en nog een betere toekomst in het verschiet krijgen.'' Sprak hij en keeek naar de eond op haar hoofd, waar hij meer dan eens van schrok, maar nu ging hij naast haar zitten en sloeg zacht een arm om haar heen, puut om haar te troosten.'' Meisje... Je verdient echt beter. Sprak hij rustig.'' Als je wilt mag je tegen me aan zitten, laat eerst al die tranen maar lopen.'' sprak hij kalm en keek even naar zijn collega die er nu weer aan kwam met een arrestatiebevel, en hij hoorde een team al binnen vallen, duidelijk om haar meester op te pakken. Hij is nu al weg, wil je dat ik zijn zoon ook op pak?'' vroeg hij nu rustig aan haar, en slikte even voor een moment.

Frederick Abberline

Hij knikte ook even naar Coulson die nu naar boven ging om zijn zoon ook op te laten pakken. Hij zuchtte even en erkte dat hij ook vies werd, maar dat kon hem echt werkelijk niet schelen en hij suste even en begon een klein beetje te neurien, om haar kalm te krijgen. HIj wiegde een klein beetje en sloeg voorzichtig nu beide armen om haaar heen, en sloot zijn ogen even,'' het gaat allemaal goed met je komen, Lisa, echt waar.'' sprak hij rustig, maar merkte wel dat hij behoefte had aan absint, aangezien zijn eigen oude herinneringen ook omhoog kwamen, Vanavond lag hij dus de hele avond voor pampus in bad, high en wel, en totaal niet aanspreekbaar, tot je hem een klap in zijn gezicht zou verkopen, om hem letterlijk wakker te wekken.

Frederick abberline

Hij merkte dat ze in slaap viel, en hij tilde haar nu dan ook rustig in zijn armen, en liep naar boven en keek even naar de mannen die haar meester en zoon naar buiten hilepn met veel kabaal. Hij zuchtte even, maar liep gewoon verder, in de richting van zijn huis, en liep naar binnen, ne legde haar daar rustig op zijn tweepersoonsbed neer, waar hij normaal sliep en keek even naar het portret wat er hing van hem, en zijn vrouw, en slikte even.'' Weltrusten Lisa.'' Sprak hij rustig en legde de deken over heen heen, en liep rustig de kamer uit. Als ze weer wakker was, zou hij eens naar de wond gaan kijken, maar nu liep hij direct naar de woonkamer, door de kut gevoelens die door zijn lichaam heen gingen, en hij zette de fles absint aan zijn lippen en dronk aardig wat,waardoor hij zometeen waarschijnlijk lam aangetroffen zou worden door haar, en dat was ook zo, als ze hem zag, zou ze echt denken dat hij half dood was, zoals hij nu in de stoel zat. Jeeves zuchtte even voor een moment, en was ook bezig in de keuken, samen met het kleine nichtje van Frederick, Theresa, om een lekkere maaltijd voor te bereiden.

Frederick Abberline

Dat ze wakker werd, kreeg hij niet mee door haar diepe trans, en Jeeves zuchtte duidelijk even terwijl hij de kamer in liep en haar aan keek.'' He mevrouw, een nachtmerrie gehad?'' sprk de man rustig en ging rustig op het bed zitten en keek haar aan.'' van mij niets te vrezen, u bent veilig in het huis van meneer Abberline, en ik ben zijn butler, Jeeves.'' VErtelde hij haar even en keek haar aan.'' Gaat het een beetje met u?'' vroeg hij kalm en rustig en keek haar aan. Straks zou hij dit bed wel weer verschonen, dat was geen enkel probleem na zijn idee. Hij snoof even en slikte kort, waarna hij rustig een hand door zijn haar streek. maar haar ten alle tijde zorgzaam en beleefd aan keek.

Jeeves

hij keek naar haar en glimlachte vriendelijk." Mooi dat het goed met u gaat. Nachtmerries zijn niet licht. Wilt u anders een lekker kopje thee om alle spanning weg te halen? Meneer Abberline zit momenteel in zijn stoel en is niet echt aanspreekbaar momenteel." Sprak hij en etond op van het bed omdat hij merkte dat ze daar niet helemaal van gediend leek te zijn." En zal ik zometeen even naar uw hoofdwond kijken? Ik heb medicijnen gestudeerd, dus weet het een en ander over wonden."

Darren Treaver

Momenteel woonde hij nog steeds bij zijn moeder, wat moest hij anders? De man va Orlaith wilde hem waarschijnlijk ook niet bepaald in huis hebben, al moest toch iemand voor hem zorgen als hun moeder wegviel. Hij zorgde zo goed mogelijk voor haar ondanks zijn jonge leeftijd, wilde altijd helpen. Maar het ging slechter met haar, elke dag ging het achteruit. En nu was hij naar de markt gegaan om eten te gaan kopen voor zijn moeder, zodat ze wat sterk bleef. Ze leek nog te slapen, al lag de waarheid elders. "Mama, ik heb eten meegenomen, wat wil je graag op je brood?" Vroeg hij zacht en schudde zachtjes aan haar arm, maar ze ontwaakte niet. "Mama, word wakker." Sprak hij en schudde weer wat aan haar arm. Ze opende haar ogen wat zwakjes en keek nog even naar Darren. "Lieverd." Klonk ze zacht. "Ik denk niet dat ik nog lang kan blijven." Fluisterde ze tegen hem. "Maar mama, je kan niet lopen." Zei hij nu, nog een beetje onwetend eigenlijk. Ze glimlachte zwakjes. "Ik hou van je Darren, en zeg tegen Orlaith dat ik ook van haar houd." Fluisterde ze en legde haar hand nog zachtjes op zijn wang. "Maar mama..." Zijn moeder schudde haar hoofd en sloot haar ogen weer. "Dank je voor alles Darren. Ik zie je snel weer." Kwam er nog zwak uit haar mond en bij Darren begonnen er tranen te lopen. "Mama?" Vroeg hij zacht en de hand van zin moeder zakte van zijn wang af. "Mama!" Riep hij nu en schudde aan haar schouders. Hij moest naar Orlaith.. Nu! Hij rende het huis uit en rende naar het huis van Orlaith en haar man. Daar aangekomen klopte hij meteen op de deur met betraande ogen. "Orlaith! Orlaith!" Sprak hij verdrietig en wachtte ongeduldig tot de deur open ging.

Darren Treaver

Hij snikte en kroop dicht in haar armen. "Mama, je moet naar mama." Sprak hij nu ook snikkend. "Mama deed heel raar, vertelde dat ze niet lang kon blijven. Nu slaapt ze heel diep." Snikte hij en keek haar verdrietig aan. Hij wist wel wat de dood was, maar het was hem nog iets anders uitgelegd dan bij volwassenen, dat was gewoon omdat hij nog wat achterliep op zijn leeftijd eigenlijk, maar toch zijn best deed. Hij legde zijn armen om haar nek heen en bleefzacht huilen. "Naar mma toe." Snikte hij ngo even.

Orlaith O'Donoghue

Ze slikte even en luisterde naar de jongen.'' Rustig maar Darren, we gaan naar mama..'' sprak ze en keek even naar binnen, waar ze haar hoed aangereikt kreeg van een bediende, en ze naar buiten liep. Die andere man die meestal met haar mee ging vergat ze gewoon, ze hoefde echt niet ieder moment onder een parasolletje te lopen. Ze wrd te over beschermt buiten, en binnen moest ze werkelijk alles voor hem doen, en was ze meer de sloof. Ze slikte even terwijl ze naar hun huis liep, en hun moeder al zag liggen.'' Moeder?'' sprak ze rustig en liep er met daaren naar toe, en zette hem weer op de grond, en bukte dan bij haar neer.'' Moeder, ben je er nog?'' sprak ze met de tranen in haar ogen.

Amber Coulson

Ze wou net de bosjes uit gaan, om de restjes achter de kraampjes weg te vissen, als ze een stem hoorde, en duidelijk schrok. Ze gilde even en keek naar de man die haar vast hield, en slikte even.''Laat me los! mijn papa komt vanzelf terug!'' sprak ze tegen hem en slikte even voor een moment terwijl ze naar Reaver keek. Ze wou niet naar het armenhuis, haar papa verscheen vanzelf daar aan de horizon, en dan waren ze weer samen. Haar was dan ook nooit verteld wat er werkelijk gebeurt was, alleen dan hij voor nu niet meer zou komen en dat ze later weer samen zouden zijn. Daarom had ze nog hoop dat hij terug kwam. Nee in de ogen van Amber was hij dus echt niet dood.

Orlaith O'Donoghue

Ze keek naar hhun moeder en slikte even en keek naar hun moeder, terwijl de tranen over haar wangen begonnen te lopen.'' Mama.. Ik wil wel voor Darren zorgen, maar Mikael.. Hij zou het nooit accepteren..'' sprak ze en keek naar haar en slikte.'' JE weet hoe graag harold wou dat ik met hem trouwde, ik ben zijn vrouw..'' sprak ze rustig en keek naar hun moeder. Ze keek naar haar en slikte.'' Mam.. alsjeblieft.. verlaat ons nog niet.. niet nu, niet over tien jaar, maar als je echt oud en grijs bent..'' sprak ze en slikte even en keek haar aan, terwijl ze langs het gezicht van haar moeder streek, en de traan weghaalde. Ze wou werklijk niet dat hun moeder hen nu zou verlaten, maar ze wist ook dat dit niet langer kon'.'' Ik zal voor Darren zorgen mam. et is niet langer eerlijk om te vragen om je langer bij ons bent. Mikael heeft gewoon pech, en anders verlaat ik hem.. Ik houd toch niet van hem..''

Reaver

Reaver bleef haar vasthouden al vond hij dat gespartel van haar maar niks. 'Oh my dear girl, haven't you heard, daddy is not going to come back. But if he does, you are free to go, until then I do so hope you don't mind to get your hands filthy, cause they will be' zei hij met een klein lachje. Ja Reaver wist uiteraard dondersgoed wat er met de vader van Amber was gebeurd, hij wist daarom ook zeker dat haar vader niet zomaar even verscheen om zijn dochter terug te claimen. Nee ze zou nu de rest van haar leven in het werkhuis werken om het eten te verdienen en onderdak uiteraard. Reaver nam haar mee naar het werkhuis en gaf haar halverwege in de handen van een stel wachters die haar verder mee namen.