Quenya Saruman

Ze kreunde en gilde even door Matt, maar voelde hoe het lichter werd, dankzij jonathan, en ze ademde zwaar. Toen hij het helemaal verbroken had, bleef ze liggen op de grond, zwaar ademd, maar ze was nog bij. Ze slikte even en keek om zich heen voor een moment, naar een paar leerlingen die geschrokken keken, gelukkig waren er nog niet heel veel leerlingen, en waren zij ook echt vroeg voor dit schooljaar. Ze slikte even en keek rond.'" Silvana..'' sprak ze nu kreunend. Ze wist dat ze geen hulp hoefde te verwachten,maar misschien kon ze wel Jonathan verplaatsen, zodat hij in ieder geval veilig was. Ze slikte even voor een moment en sloot weer haar ogen, en voor ze het wist werd alles donker voor haar ogen en raakte zij ook van de wereld, puur door uitputting. Ze was veel te zwak, en het zou dagen kunnen duren voor ze silvana weer normaal zou kunnen laten worden. Het pentagram van Matt verdween nu echter wel van haar lichaam, doordat hij geen kracht meer op haar had. Ze bleef bewusteloos liggen, en leerlingen die er stonden schoten niet te hulp, nee ze vluchtte weg, bang voor haar..

Quenya Saruman

Het duurde een uur voor ze weer iets bij bewustzijn kwam en zich direct anders voelde dan normaal. Haar hoofd barstte uit elkaar bijna en ze kreunde even terwijl ze eerst moest onderzoeken waar ze was. Ze liet haar hoofd op haar kussen liggen en keek even om haar heen of ze Matt in eerste instantie zag,maar toen dat niet zo bleek te zijn sloot ze haar ogen weer, en bleef ze behoorlijk zwak liggen. Shadow was al vanaf moment 1dat Silvana haar op haar bed had gelegd op haar benen gaan liggen, die deed niet eens moeite Silvana aan te vallen nu, ook al was ze dan nu een muis, ze was te groot, veel tr groot voor de kat." Mmm.. shadow, breng mij eens een slaafje.." sprak ze zwakjes en wou al overeind gaan komen,maar het zou toch nog niet werkem nu al iemand te kussen, haar magie was nog te zwak en ook Silvana zou ze nog niet kunnen helpen.

Quenya Saruman

Ze hoorde een stem en snoof even.'' Ach houd toch op, en denk je nog dat ik jou ga bedanken daarvoor?'' sprak ze duidelijk ziedend op hem.'' Ik heb vernomen wat je tegen mijn broer hebt gezegd, en ik heb niets voor je betekent. Waarom zou ik jou nu gaan helpen, terwijl ik jou al mijn emoties heb getoond?'' sprak ze en snoof enkel even terwijl haar kat vertrok om een jongen te halen, die zou ze echt niet terug helpen.'' ik weet wat voor krachten ik je heb gegeven Jonathan, en je kan mijn betovering niet ongedaan maken, en misschien ga ik het zelfs voortzetten. Ze hoeft alleen nog maar te krimpen, en ze is kattenvoer.'' sprak ze en was gewoon boos. Ze had het altijd fijn gehad met hem, haar helemaal aan hem gegeven, hij zou dezelfde krachten als haar krijgen zodat ze samen konden heersen later in de onderwereld.. Maar nu ging ze zijn krachten echt niet aansterken, en zette zelf met de kracht die ze momenteel had, druk op zijn krachten, om ze terug te dringen.'' Vergeet het feit dat je mijn prins word, ik hoef geen verrader als jou als mijn prins. Ik was alleen goed voor jou plezier? ach zout toch op Jonathan.'' Dat hij pijn had zou haar helemaal nu niets kunnen schelen, ze was echt boos op hem. Misschien had hij beter de breuken niet kunnen breken, haar broer had net zijn woorden nog bij haar in kunnen prenten.

Quenya Saruman

Ze keek naar hem en slikte even en merkte hoe hij dichterbij kwam. Ze luisterde naar zijn woorden en slikte even, maar haalde de druk van zijn lichaam af, en keek met haar bruine ogen naar de zijne.'' Misschien omdat je het wel wou, hoe weet ik..'' ze stopte haar zin doordat ze zijn lippen op de hare voelde en slikte even en zoende hem zacht terug, meer automatisme, al voelde ze zichzelf ook ontspannen. Ze zette er geen hypnose op, dat kon ze niet eens, doordat ze de kracht er niet voor had. Ze zette nu echter wel haar krachten op Silvana, en begon haar terug te veranderen, al zou het nog goed een uur duren voor ze zichzelf weer was, ze was te zwak om het nu in 1 keer te regelen.'' Demonen liegen, Jonathan. Je zult me weer vanaf het begin moeten overtuigen. Ik weet niet of ik je kan geloven, je bent nu een Demon, hoe kunnen deze lieve woorden waarheid zijn, als ik daar absoluut niet op kan vertrouwen, je bent en blijft een Demon.'' Sprak ze en hield nu haar krachten op, Silvana zou weer kunnen praten , maar verder zou ze nog geen kracht hebben haar nu verder terug te veranderen. Dat kon nog echt goed een paar dagen duren voor ze weer helemaal haarzelf kon zijn, en überhaupt was.

Quenya Saruman

Ze keek naar hem en slikte even voor een moment, en streek over zijn haren voor een moment.'' En dat menselijke deel maakte jou altijd leuk..'' sprak ze en slikte even en sloot haar ogen.'' Het spijt me van je zus, ik wist niet wat ik deed..'' sprak ze enkel, maar nog wel wat koud, al meende ze het wel zeker. ze keek naar haar en knikte toen kort.'' het komt door Matt, hij dwong me, hij dwingt me al maanden, zijn invloed, het maakt mij anders, te erg..'' Sprak ze rustig en streek opnieuw door de haren van Jonathan. Ja Quenya was misschien de sterkste, maar wel de softie van de familie eigenlijk, al zou je dat helemaal niet verwachten, als je haar zo straks bezig zag. Ze knikte even en glimlachte even.'' Ik miste je niet, Jonathan.. Sorry, maar de sloten in mijn hoofd, lieten mij jou niet meer zien als een slaafje van mij, dat jij gewoon mijn slaaf was, die ik nog eens moest straffen omdat die niet luisterde. Niet als mijn prins, zoals ik je altijd weg gaf.''

Jonathan

Hij sloot zijn ogen weer toen ze met haar hand over zijn haar ging en genoot er even van. "Dat is leuk om te weten." Sprak hij nog wat zwak en slaakte een zucht. Hij luisterde naar haar woorden en zocht een beetje naar haar hand om die vast te nemen. "Ze is in shock, maar ze komt er wel overheen." Fluisterde hij. Zijn zus lag nu ook gewoon in een hoek van de kamer met de pup naast zich. Jonathan luisterde rustig verder naar haar en gaf een knikje. "Als je de sloten niet had, zou je me dan gemist hebben?" Vroeg hij met een grijnsje en opende zijn ogen weer naar haar. Hij legde zijn hoofd wat tegen haar schouder en zuchtte. "Ik jou wel namelijk." Sprak hij vrij eerlijk en duwde een kus op haar borstbeen, gewoon omdat hij dat gewend was en omdat hij daar het makkelijkst bijkon.

Jonathan

Hij keek haar aan en knikte. "Dat is fijn om te weten Quenya. En ja, ik weet dat je je werk moet afmaken, en ik vind het niet erg zoals vorige keer, zolang ik mijn portie aandacht maar kreeg na je slaafjes." Zei hij met een grijnsje en voelde een arm om hem heem waaroor de grijns groter werd. Hij zoende haar hals even en sloeg ook een arm om haar heen. "En bedankt dat ik met je broer kon spotten, die blik op zijn gezicht was goud waard toen ik zei dat hij zwak was." Fluisterde hij en legde zijn hoofd nu weer op haar schouder. Zelf zou hij ook nog wat rusten zo. "Wat wou je trouwens nu doen met die volgende slaaf die je kat haalt?" vroeg hij nog kort aan haar, voor hij haar zou laten rusten.

Quenya Saruman

Ze lachte even en keek hem aan.'' Ja natuurlijk krijg jij je aandacht.'' sprak ze en gaf hem zacht een kusje, en zag haar kat weer binnen trippelen, met een jongen op zijn hielen..'" wat is er toch poesje?'' sprak de jongen, en Quenya keek naar de joongen die even schrok toen hij hen zag liggen.'' Oh het spijt me..'' sprak hij rustig en quenya lachte even.'' kom maar..'' sprak ze rustig, en gebruikte iets magie om hem te lokken naar hen en grijnsde even een beetje, en hij kwam dichterbij bij zijn gezicht, en ze drukte haar lippen op de zijne, en gebruikte haar hypnose even, maar kon hem nu niet volledig gek van haar maken, alleen behoorlijk verliefd, ze had net niet genoeg kracht om hem door te krijgen, of Jonathan moest haar iets geven, maar ze verwachtte het niet van hem, en hij was nu toch al hun slaaf. Op een andere manier, niet op de normale wijze. Hij haalde zijn lippen van de hare, en boog direct voor hen.'' meester en meesteres..'' sprak hij en Quenya glimlachte.'' Zin in wat, jonathan?'' sprak ze met een grijns.'' Haal voor mij een colaatje en een broodje geond, en direct alles van je spaarrekening, ik heb geld nodig.'' sprak ze en lachte even voor een moment, oh hier genoot ze zo van, iedereen te manipuleren..

Matt Saruman

Hij wou verder gaan, maar toen hij een wel hele bekende stem hoorde, stopte hij en draaide hij zich om. Arados, de adelaar op zijn schouder stak direct zijn kop naar beneden, een eerbiedig teken voor lucifer, en hij snoof even voor een moment.'' Ik kan mijn zuster niet verslaaan, en ik ben de oudste..'' sprak hij enkel en keek hem aan.'' Ik wil de macht.'' sprak hij eerlijk tegen hem.'' Mijn zuster moet sterven, ik moet alleen het juiste moment kiezen.'' sprak hij en keek hem aan. Ja matt was heel snel op zijn teentjes getrapt, en zeker als de waarheid werd gesproken tegen hem.'' Ik moet haar weer o haar zwakke punt raken, op het moment dat ik kan, dus wegrennen is het niet helemaal, het is rennen, om mezelf te herpakken, en dan aan te vallen.'' sprak hij rustig en keek naar hem. In feite was Lucifer hun oom, aangezien hun vader het kleine broertje van hem was, maar Matt ging echt geen extra respect leveren voor zijn oom, en zag hem gewoon als een gelijke.

Quenya Saruman

ze keek even naar de jongen die weer voor ver bukte en haar zoende en ze rustig terug zoende. " ben ik wel de ware? Oh mijn liefje.." sprak de jongen en ze knikte." Natuurlijk mooie jongen." Sprak ze tegen hem en hij knikte." Oh geweldig.. ik zal de regenbogen voor je beklimmen, en de engelen toezingen want zij houd van mij." Sprak hij en quenya lachte even en hij kneep even in quenya haar borst, wat Quenya ook rustig toe liet." Heey kanjer, niet zo snel jij, straks mag je mijn lichaam hebben,oke?" Sprak ze rustig en hij knikte enkel even en vertrok nu, waardoor ze zich nu een beetje bijdraaide, en naar Jonathan keek en even grijnsde nu." Word je weer ondeugend, heb je mijn aandacht weer nodig? " vroeg ze liefjes en grijnsde even breed en drukte haar lippen op de zijne. Ze was duidelijk weer wat fitter, al zou haar magie nog niet hersteld zijn. Ze kroop langzaam nu bovenop hem en lachte even, terwijl ze hem zachtjes begon te zoenen, en haar handen over zijn lichaam liet wrijven. Dat zijn zus in de kamer was, kon hem echt werkelijk niet schelen.

Jonathan

Hij keek naar de jongen en negeerde de woorden die de jongen tegen haar zei en wat zij terug zei, want hij wist dat het maar gespeeld was. Hij lachte zachtjes en schudde zijn hoofd een beetje. De kneep in haar borst interesseerde hem ook weinig, hij kreeg zijn portie ook nog wel eens waarschijnlijk. Regenbogen beklimmen, engelen toezingen.. Oh wat hoopte hij nu dat deze jongen gelovig was en dan naar de hel zou gaan, dat zou zo grappig zijn. Toen hij vertrok, en Quenya weer wat naar hem toedraaide keek hij haar aan en grijnsde een beetje terug. "Ik heb graag jou aandacht." Grijnsde hij op haar lieve woorden en ontving haar eerste kus even. Hij merkte hoe ze bovenop hem kwam te liggen en zoende haar rustig mee. Haar handen over zijn lichaam heen voelden geweldig en hij plaatste zijn handen rustig even op haar rug. "Hmm." Kwam er van zijn lippen tijdens de zoen terwijl hij weer glimlachte en even over har kont wreef en er in kneep met een grijnsje. Silvana was in slaap gevallen, dus die had er geen last van.

Jonathan Zenker

Hij glimlachte eventjes. "Hmm, ik kan wel wachten tot dan." Fluisterde hij zacht en drukte wat kusjes in haar nek. Hij merkte hoe ze haar borsten uit haar jurk haalde en bij hem aan zijn lippen legde. Hij grijnsde en keek even naar haar. "Hier neem ik ook genoegen mee." Sprak hij zacht tegen haar. Zijn ene hand greep haar borst vast en de andere begon hij met zijn lippen en tong wat te verwennen. De borst die hij in zijn hand vast had begon hij te kneden en wat met haar tepel te spelen tussen zijn vingers. Hij wist dat ze het lekker vond, hij kende haar goed genoeg. De andere verwende hij verder door haar tepel in zijn mond te nemen en er aan te zuigen en zachtjes in te bijten met zijn tanden terwijl hij de rest van haar borst ook een beetje masseerde. Hij vond het in ieder geval heel vermakelijk om te doen bij haar.

Jonathan Zenker

Hij glimlachte en bleef rustig bezig tot ze zelf terug trok waardoor hij nog wat kusjes in haar nek plantte en haar dan nog even op de lippen zoende. "Oke lief." Sprak hij nog zacht en zoende nog kort mee waarna hij kreunde bij de ruwe stoot tegen zijn geslacht. "Pester." Grijnsde hij en keek naar de deur toen net de jongen ook weer terug kwam. Hij luisterde rustig naar de jongen en grijnsde weer lichtjes en keek ook even naar Quenya. Oh, nu gingen ze er beide plezier van hebben als hij zou veranderen in een demon. Hij plaatste een arm onder zijn hoofd en keek even naar zijn zus die nog lag te slapen. "Zolang je nog maar wat krachten over houd voor mijn zusje hmm." Sprak hij nu weer best kil tegen haar en sloot zijn ogen weer even. Zo was hij af en toe nou eenmaal, daar was niet veel aan te doen. Hij keek naar het broodje dat er lag voor hem, zolang het maar te eten was straks. Maar sinds hij demon was, was zijn honger naar echt eten minder geworden, wat ook in zijn sportprestaties was te merken, al bleef hij geweldig.

Jonathan

Hij luisterde naar de twee en moest zelf wat glimlachen. Hij moest moeite doen zijn lacht echt in te houden tt de jongen weg was. "Puurheid? Welke puurheid?" Lachte hij nu ook gewoon en keek haar aan. "Jij bent je puurheid lang geleden al verloren." Lachte hij wat onschuldig. "En ik ga het ook grappig vinden om te zien." Voegde hij er lachend aan toe en ontving haar kusje even rustig. Toen ze wat over zijn zus zei knikte hij rustig. "Is goed meisje. Zolang ze zichzelf uiteindelijk maar weer is." Zei hij rustig en wreef zacht over haar schouder heen. "Puurheid." Mompelde hij en moest weer zacht lachen, het was nou eenmaal grappig. "Ik ga lachen als hij naar beneden word gestuurd. Waar is zijn god dan."

Jonathan

Hij keek naar Quenya en grijnsde. "Natuurlijk, ik weet nu al dat het heel vermakelijk gaat worden." Zei hij met een grijnsje en ontving haar kusje weer even liefjes. Hij bleef liggen, aangezien zijn lichaam nog steeds wat pijn deed van alle druk van daarstraks. Hij keek naar wat ze nu deed en keek haar dan weer aan bij een vraag. "Skinwalker dan." Zei hij nu ook gewoon rustig tegen haar. "Dat zou zij ook het liefste willen denk ik zo." Sprak hij er achter aa en kroop wat overeind waardoor hij pijnlijk kreunde. Nee, zijn lichaam was er helemaal kapot van. "Zolang ze zichzelf nog maar een beete onder controle heeft, en zich weer als zichzelf kan zien." Voegde hij er weer aan toe en probeerde recht te staan waardoor hij zijn kaken op elkaar zette en al snel weer ging zitten, dat wilde duidelijk nog niet echt.