Millwall:
Naam:Bovver
Leeftijd: 21
Geslacht: Jongen
karakter: jaren was hij de rechterhand van Pete. Tot dat ze ruzie kregen en hij naar Millwall is vertroken. Al gauw kreeg hij de meeste aanhang en werden ze aardsrivalen van elkaar. Ook hij heeft ales over voor zijn club maar zijn side boeit hem weinig. Overdag werkt hij bij een callcenter
foto:http://browse.deviantart.com/?q=smoking+boy#/d18tn3q
Side:Millwall Leider
Speelt: leonie


GSE:
Naam: Pete Dumham
Leeftijd:20
Geslacht: Jongen
karakter: vecht voor zijn club. Overdag werkt hij als sportleeraar en geschiedenis docent maar savonds gaat hij los met vrienden in de Abby ( zijn pub ) en zal hij zijn leven geven voor zijn club. Alles en iedereen mag het weten hoe trots hij is op zijn club en daar schaamt hij zich ook niet voor. Zijn club en zijn Side zijn voor hem alles
foto: www.imdb.com/media/rm626432256/tt0385002
Side: GSE Leider
Speelt: Leonie

Naam: Dave McCall
Leeftijd:28
Geslacht: Jongen
karakter: Hij kent Pete en steve al eigelijk zijn hele leven. Toen Steve ( the major ) nog de GSE leide was hij steve zin rechterhand. Hij weet wat er gebeurt is tussen Millwall en de GSE. Nu probeert hij pete te beschermen tegen domme keuzes
foto:http://browse.deviantart.com/art/A-Little-More-281340314
Side: GSE
Speelt: Leonie



Naam: Steve dunham
Leeftijd: 35
Geslacht: Man
karakterHij is The major. De gevreeste ex leider van de GSE. Hij is er mee gestopt door een ongeluk 10 jaar geleden met een rel. Hij probeert zijn broertje soms wel eens te helpen. maar eigelijk weet alleen Dave dat hij The major was zelfs zijn broertje weet het niet
foto: browse.deviantart.com/art/Marc-Warren-Wallpaper-91905315
Side: GSE
Speelt:leonie

Silvana Davidson

Silvana was weer net van school af en liep met enkele vriendinnen rustig richting haar huis. Zo meteen als haar vriendinnen naar hun eigen huis zouden gaan, zou zij wel naar de Abby gaan. Ze wist niet wie ze daar zou treffen, dat zag ze dan wel. Ze praatte nog wat met haar vriendinnen en lachte af en toe, wachtte eigenlijk best ongeduldig tot hun eindelijk weg zouden gaan. Ze blevente lang plakken naar haar zin, maar op het moment dat ze wou vragen of ze niet naar huis moesten, vertrokken ze zelf al. Ze zwaaide hen na en slaakte een opgeluchte zucht, kon ze eindelijk vertrekken. Ze maakte zich rustig klaar om naar de abby te gaan, deed andere kleren aan, deed haar haar wat anders en sloot alles in huis weer af. Ze nam wat geld mee en begon, toen ze zeker was dat geen één van haar vriendinnen nog in de buurt was, te lopen richting de Abby. Ze liep vrij vlotjes door zodat ze er ook snel was en stapte er rustig binnen na een kwartiertje lopen. Ze keek even naar de hoek waar de meeste zaten en slikte even.

Bovver
Een lange jongen met dkort donkerblond haar liep met een peuk in zijn mondhoek over straat. Hij was net klaar met werken en was op zoek naar zijn zwarte motor. Rustig keek hij wat om zich heen. Sinds hij vertrokken was bi jde GSE was zijn leven naar ziijn idee veel beter geworden. Hij had zijn eigen side nu, millwall. Hij hoefde niet meer onder druk van pete te staan.Ook hij had Steve nog mee gekregen en hij vond dat het toen veel beter ging met de GSE dan nu, wanneer pete de leiding had. Hij kwam bij zijn motor aan en schoot zijn sigaret de straat op, pakte rustig zijn helm en zette die op. Rustig stapte hij op de motor waarna hij hem starte en rustig weg reed


Pete dunham
Het was een hele rare periode geweest. Door een verraad van Bovver naar steve zijn broer toe had hij de jongen uit de GSE gezet. dit wilde hij niet van zijn rechterhand. Hij had gehoord dat hij bijMillwall was gekomen en dat hij door Tommy als hoogste mans, oke onder Tommy dan was aangesteld. Rustig liep hij over straat richting The abby zijn pub. Hij verlangde naar de zomer. Hij had een hekel aan de kou die er nu was. Hij slenterde verder door de straten en keek wat naar de mensen die er liepen. Rustig sloeg hij de weg in naar de pub en rustig stak hij zijn handen wat dieper in zijn broekzakken. Het was de vraag of andere al in de pub waren of dat nog niemand er was. Vandaag had hij gelukkig vrij, morgen zou die weer moeten werken

Dave McCall
Hij was gister nacht thuis gekomen van een lange vlucht. De komende 2 a 3 weken hoefde hij niet meer te vliegen en daar was die blij om. Rustig kwam die onder de douche vandaan en droogde zich af. Hij zou zo even langs de pub. Over 3 dagen zou er weer een wedstrijd zijn en daar zou hij echt bij zijn. Hij had de wedstrijden en de jongens echt gemist. Hij trok een trainingsbroek aan en een wat ouder overhemd. Rustig liep hij naar de keuken waar hij wat eten opwarmde. Miasschien zou hij wel even naar de pub gaan strakes

Desmond Miles


In zijn witte vest, en zijn capuchon op zijn hoofd, liep de jongen door de stad heen. Velen wisten niet voor wie hij was, en misschien was dat ook maar beter ook, zo hing hij er een beetje tussen. Hij zuchtte terwijl hij rustig de straten door liep en rustig zo af en toe naar de lucht keek. Hij hield wel van gezelschap, maar nam het vaak niet aan, doordat hij meer op zichzelf gericht was, en daardoor had hij nooit echt contact gemaakt met de andere leden van de club. Onder de linkermouw van zijn vest, droeg hij altijd een verborgen mes, met vuisten vechten was niet echt de stijl van Desmond, en de zo af en toe dode, kwam ook vaak van hem, al was Desmond alweer met de noorderzon vertrokken als er werd geschreeuwd dat er een dode op de grond lag. Ja desmond hield zich meer op de achtergrond dan op de voorgrond, laten we het maar zeggen. Hij wist van de kroeg, maar ook daar zag je Desmond nauwelijks binnen, meestal stond hij buiten, en genoot hij van het avond licht, trwijl hij de gezellige geluiden uit de kroeg aan oorde. Het was soms een eenzaam leven, en velen die Desmond kende, wouden ook dat hij meer onder de mensen kwam, niet degene die zich geruisloos verstopte, iedere keer als hij in een vriendengroep of mensengroep kende. Over zijn lip had hij een litteken zitten, de enige keer waar Desmond betrapt was door iemand van Millwall en zelf een mes over zijn lip heen gekregen had. Mar ja, dat was nu 4 jaar geleden, en sindsdien ws Desmond niet meet betrapt. Hij liep nu zelf ook naar de kroeg, en ging buiten staan, een beetje in een donker hoekje, terwijl hij weer luisterde naar de geluiden in de kroeg. Ja het was een beetje een einzelgangertje, als je hem zo zag, maar de gezelligheid in, dat deed Desmond niet snel, bang dat hij zichzelf versprak, en verklapte dat zijn vader een bokskampioen was, en zijn opa een succesvol moordenaar in het midden oosten.. tja, leuke verhalen waren het ook niet natuurlijk.

Desmond Miles

Hij sloeg zijn handen achter zijn rug terwijl hij tegen de muur leunde en de geluiden van binnen uit hoorde, wat hem tevreden stelde, en hij hoefde ook niet meer dan dit, dit was zo prima. Hij hoorde echter een stem die bij hem kwam en hij keek ban onder zijn capuchon op en keek hem even aan.'' heey.'' Sprak hij ook rustig terug, maar meer ook niet, terwijl hij in dezelfde houding ging staan, dit maal met de handen over elkaar, en luisterde weer naar de geluiden die van binnen kwamen, over ook zijn club en lachte soms even als hij goed nieuws hoorde. Noem hem een luistervink, verzin wat leuks, maar Desmond leefde meer in de schaduw dan in de volle groep. HEt was dan ook geen wonder waarschijnlijk dat de jongen niet heel spraakzaam was momenteel.

Desmond Miles

hij keek rustig nar hem, maar probeerde zich te concentreren op de geluiden van binnen, maar dat merkte niet echt momenteel doordat Hij hier stond. Hij schudde even zijn hoofd.'' Ik ben liever buiten.'' sprak hij kalm en hoorde wat hij nog meer zei. Zelfs zijn naam.. Hoe kende deze jongen in vredesnaam zijn naam? Hij had altijd in de schaduw gewerkt, en had nog nooit, maar dan ook nooit andere leden van de fans aangesproken, of überhaupt zijn naam vertelt. Hij knikte, maar van binnen vroeg hij zich direct af hoe deze jongen in godsnaam zijn naam kon weren.'' Dat klopt.'' Zei hij er nog even bij en keek hem nu wel kort aan, ach dan maar geen neiuwtjes, nu kon hij dat de concentratie niet hoog houden. HIj draaide zich een beetje bij en keek hem aan toen hij weer een vraag stelt. Met mij gaat het eigenlijk altijd goed, dank je.'' Sprak hij rustig en keek hem aan.'' Hoe gaat het met jou?'' vroeg hij nu dan maar om niet een eeuwige einzelgänger te lijken. Maar toch vroeg hij zich nog steeds af hoe deze jongen in godsnaam zijn naam kende.

Desmond Miles

Hij keek naar hem en slikte even voor een moment.'' Mooi, dan weet je zeker dat je pret hebt in het leven.. Sprak hij rustig en haale zijn handen van elkaar, waardoor hij even merkte hoe hij bijna het mes uitklpate, maar wat op een klein puntje na, net niet zichtbaar werd, dus snel deed hij het onopvallend terug. Hij keek naar hem en hoorde zijn laatste woorden en schudde zijn hoofd.'' blijf gerust, ik sta er alleen versteld van hoe je mijn naam kent. Niemand kent die bijna.'' sprak hij rustig en keek hem aan.'' Op mijn vader en moeder na, tenminste. Ken je mijn ouders ofzo?'' vroeg hij dus nu ook maar, hij moest een beetje informatie gaan inwinnen over hoe deze jongen dit wist. Straks was het iemand van de politie ofzo, kon hij niet bepaald gebruiken moest hij eerlijk zeggen. Hij sloeg zijn handen over elkaar en keek hem aan. In zijn accent was duidelijk nog het amerikaanse te horen, dus van school kon hij hem niet kennen. Desmond woonde hier pas echt een jaar, al was hij altijd al fan geweest van deze voetbalclub.

Desmond Miles

Hij keek naar hem en slikte even voor een moment.'' oke, ik ken weinig mensen in deze stad, moet ik eerlijk zeggen.'' Sprak hij rustig en strrek even onder de capuchon over zijn hoofd. De capuchon weigerde hij nog altijd af te doen. Hij keek naar hem ne slikte even Mary en Leon.'' sprak hij aangezien dat hun schuilnamen waren die ze aan iedereen vertelde. Desmond had er ook een, maar die gebruikte hij nu niet, want dat had geen enkel nut nu. Schijnbaar wist deze jongen toch zijn naam al. Hij hoorde zijn naam en glimlachte kort.'' Prettg kennsi met je te maken, Trevor. Ik ben dus Desmond.'' sprak hij rustig en kwam iets uit de schaduw weg nu, waardoor het litteken op zijn lip zichtbaar werd, langzaam aan door de lichtinval.'' Kom je hier vaker, Trevor?'' vroeg hij nu maar smphatiek. Hij kon nu beter maar een gesprek op gang brengen, want wat moest hij anders?

Desmond miles

Hij keek naar hem en zuchtte even voor een moment, waarna hij knikte.'' Ik weet niet of dst ijn vader is dan. '' sprak hij rustig en knikte even.'' Er zijn natuurlijk wel meer hondjes die fikkie heten.'' sprak hij uiterst serieus en keek hem even aan in de ogen, maar kort, daarna verborg hij zijn bruine ogen weer een beetje in de schaduw van de capuchon, want hij keek mensen niet te lang aan, aangezien hij wist dat het alleen maar problemen kon opleveren, en daar had hij geen zin in. Hij knikte even op het feit dat hij hier vaker kwam en keek hem aan.'' ik ook, al ben je de eerste die mij vind, zo in de schaduw. Ik ben niet van de drukte, ik houd het liever op een afstandje. Heb bij de voetbal wedstrijden ook altijd mijn eigen prive plekje, beetje van de meeste drukte vandaan.'' Sprak hij kalm en keek hem aan. Tja, het was vast veilig er nu over te starten.

Desmond Miles

Hij keek naar hem en grijnsde kort terwijl hij knikte.'' Ja daarom. HEt is een wel bekende naam.'" Sprak hij rustig en schraapte even zijn keel terwijl hij even zuchtte voor een moment. Hij had best dorst gekregen, maar echt zin om naar binnen te gaan had hij niet, want Desmond wou simpelweg niet echt aandacht trekken momenteel. Alsof hij het moest eigenlijk. ja hij moest van zijn ouders, zo was hij opgegroeid, altijd in de schaduw te blijven. Je vat ook wel dat Desmond helemaal geen vrienden of überhaupt iemand waarmee hij om ging had. Hij had het erover dat hij de drukte wou ontwijken en dat dat niet ongewoon was, maar Desmond dacht er soms anders over, want Desmond voelde zich best eenzaam en dit gesprek voelde dan ook best wel goed.'' wie wil dat niet?'' sprak hij maar, de warheid zou hij nog altijd otnwijken.

Desmond Miles

Hij keek rustig naar hem en knikte even voor een moment op zijn eerste woorden. Desmond bleef gewoons taan, en leunde nu weer rustig tegen de muur aan, en ging weer in de houding staan zoals hij eerder stond, een beetje verborgen in de schaduw.'' Zoals mij? hoe bedoel je zoals mij?'' vroeg hij nu toch nieuwsgierig.'' Ik wil wel eens weten wat je daarmee bedoelt dan?'' sprak hij rustig en keek naar hem terwijl hij zijn handen een beetje over elkaar heen sloeg. '' Ik wil best wel wat drinken, maar eerst wil ik wel eens weten waarom je mij nu met je zus vergelijkt.'' Sprak hij en was er best nadrukkelijk op, Ja desmond was totaal geen verlegen persoon ofzo, durfde echt wel veel, en bij de rellen.. 1 dode door een mes... tja dat was altijd Desmond geweest, maar niemand was het ooit opgevallen.

Desmond Miles

Hij keek naar hem en zuchtte even voor een moment. Hij scheen wel meer te weten schijnbaar.'' Ach ik doe het omdat ik het fijn vind hoor.'' Sprak hij rustig en keek hem aan.'' Ik houd gewoon van rust.'' Sprak hij rustig en keek hem aan.'' Een half uur in de drukte kan ik dus echt niet aan.'' Sprak hij rustig en stond nu op van de muur.'' Maar zo af en toe moet je ook even gezellig doen.'' sprak hij kalm en keek hem aan.'' JE wou wat gaan drinken?'' vroeg hij nu en grijnsde kort, waarna hij begon te lopen. Hij hield zijn capuchon op, want dat was gewoon zijn ding, en dat zou hij niet snel afleren. Hij had hartstikke gelijk, dat wist hij ook wel, het was er bij hem ingestampt dat hij zich zo moest gedragen. vandaar dat hij zijn capuchon nu ook niet afdeed, dat was er ook in gebrand.

Silvana

Na een tijdje bij de jongens te hebben gezeten stond ze toch maar weer op. Ze had namelijk vernomen dat Dave net terug was en ze wilde hem graag een bezoekje brengen. Ze liep rustig de pub uit en liep op een rustig tempo richting het huis van Dave. Ze hd wel meerdere vrienden in de GSE, maar Dave was nog net wat anders als de rest. Als ze de kans kreeg hing ze vaker bij Pete en Dave rond dan bij de rest eigenlijk. Het was nou eenmaal zo. Ze deed haar haren even rustig in een staart en vervolgde haar weg naar zijn huis. Nou, er leek leven te zijn in zijn huis, dus ze was niet voor niets gekomen. Ze liep naar de deur toe en belde rustig aan, wachtte dan netjes tot hij zou open doen. Ze keek even de straat door en keek af en toe naar de deur om te zien of die al werd opengedaan of niet.

Silvana

Ze bleef rustig wachten en keek meteen naar de deur toen ze wat hoorde. Ze glimlachte toen hij de deur open deed en liep rustig achter hem naar binnen en sloot de deur achter zich. "Ja graag. Cola'tje ofzo." Zei ze rustig tegen hem en glimlachte weer even. Ze hing haar vest even rustig op en deed zoals gewoonlijk haar schoenen uit. Dat deed ze in ieder huis van een ander, in haar eigen huis niet vaak. Ze liep rustig achter hem aan. "Ik had gehoord dat je weer terug was, dus ik dacht; laat ik maar eens langs komen." Glimlachte ze. "Het was toch nog rustig in de abby dus kon ik wel komen." Zei ze weer rustig en keek hem weer rustig aan.