Kaylen Christensen

Ze hief haar hoofd weer op, streek haar haren weer goed en keek naar Sofia toen die begon te praten over een zoen van gisteren. Ze klemde haar kaken op elkaar maar zou er niets van zeggen, en ze reageerde er ook niet op. Kaylen keek naar Brian toen ze verder praatte en duidelijk kwaad werd wat haar ergens bang maakte, zeker nu ze wist dat hij een FBI agent was. Nou, op dat eerste kon ze niet een wat zeggen. Ze had hem niet eens gekend toen, dus had ze er ook nooit kunnen zijn. Haar ogen werden groot. Zijn laatste race? Ze wilde niet voor iemand anders gaan werken. Ze wilde nog steeds huilen, maar ze kon niet nu. Ze duwde haar schouder hard tegen hem aan om hem tegen te houden en greep dan zijn pols vast toen hij doorliep naar zijn toyota. "Hey." Klonk ze en keek naar hem. Ze wist eigenlijk niet watze hiermee wilde bereiken, wat nu? Ze had hem vast, en dan? "Benje gek joh. Ik ga niet voor een ander werken. Ik ken niemand anders die op lachgas rijd." Sprak ze rustig en keek hem aan. "Ook al ben je van de FBI, dat houdt niet weg dat je een goede coureur bent. En ik wil niet voor zo een beginnertje gaan werken die niet eens weet waar de benzine in moet." Sprak ze met een klein grijnsje nu. "Houd ook nog steeds niet weg dat ik je deze avond nog steeds kom helpen met die wagens. Met 2 krijgen jullie die nooit af tenzij jullie de hele nacht doorgaan." Zei ze rustig en liet zijn pols nu los. Naar Sofia en het kind keek ze niet om en er kwam opeens iets in haar gedachten. "Ohw, nu snap ik waarom je gisteren weg was... Je moest dat vriendinnetje van me broer gaan redden." Klonk ze zachtjes en haalde haar schouders dan op. "Oh well." De gevoelens voor hem bleven. Maar ze zou wel langer wachten, desnoods zou ze voor altijd wachten. Maar ze wilde niet dat hij stopte. Dan had zij geen reden meer om op die races te komen, tenzij het enkel voor het kijken was. Dan had ze ook geen redenen meer om ooit nog bij hem in de buurt te komen als hij stopte. Ze streek door haar haren heen en zuchtte. "Ik wil niet dat je stopt Brian. Heb ik ook niemand meer waar ik even mezelf kan zijn. Want bij mijn broer gaat dat niet." Zei ze en zuchtte. "En dat is egoïstisch." Murmelde ze weer in zichzelf. "Maar ik kan je niet dwingen om te blijven he." Zei ze met een glimlachje en liep nu naar haar Porsche toe. "Ik zie je straks nog wel even. Als laatste dag dat ik je monteur ben dan." Zei ze rustig met een glimlach over haar schouder heen en hief haar hand nog even op om tot straks te zeggen. Ja, het kwetste haar nog steeds. Maar ze kon er niet om blijven treuren, het leven ging verder. Hoe hard het ook was.

Siara

Ze keek naar Jason en knikte even lichtjes. "Komt wel goed. Denk ik. Hoop ik." Zei ze zacht en glimlachte even naar hem. Ze hielp hem met het naar de keuken brengen en ging dan rustig op het aanrecht zitten. "Ik weet ook wel dat hij jou nooit zal aangeven. Je ben zijn broer zowat." Zei ze rustig en gaf hem een scheef glimlachje. "En we zien wel hoelang hij er nog mee doorgaat. Als ie stopt blijft ie nog steeds familie, dus veel maakt het niet uit." Zei ze zacht en keek weer naar hem.

Brian
Toen hij voelde dat je hem een schouder duw gaf en hem vast greep, moest hij moeite doen zich na het lostrekken je gelijk op de grond te drukken. Iets wat hij van de FBI mee had gekreggen. Hij luisterde naar je, zijn blik ijskoud. Dat was iets wat hij goed kon de afgelopen jaren, zijn gevoelens verbergen. Je kon er niet voor je beste vriend zijn als je zelf kapot was van de dood van iemand. Daarom kon hij Mia niet vergeten, hij had nooit om haar kunnen rouwen. Hij moest altijd maar door, of werken of racen. Nu weer hij moest blijven racen van Kaylen. Hij keek haar zwijgend na en keek toen Sofia aan. Het had hem pijngedaan toen Emma moest huilen maar was door gelopen naar de Toyota. Hij wist hoe het was te leven zonder vader te hebben. Hij trok de deur open schoot de stoel in en trok de deur met een ruk weer dicht. Hij starte de motor en je hoorde niet veel laer een auto met gierende banden het grindpad afrijden. Met een noodgang reed hij naar de boerderij van zijn broer. Oke nu zijn boerderij. Hij zou de Nissan Skyline GT-R R34 wel ombouwen. Nou ombouwen klotpe ook niet helemaal, maar hij zou de onderdelen die eigenlijk voor de Toyota en de Dodge waren die bij Jason stonden inde Nissan stoppen. Hij zou de hele nacht door werken dat kon hem even niks schelen maat hij wilde alleen zijn. Met een nood gang scheurde hij over de weg richting zijn huis

Sofia Sartor

Ze slikte en droogde de tranen bij haar en emma weg.'' we gaan een hotel zoeken meisje, en morgen ga jij weer naar je pleegpapa. '' sprak ze en Emma slikte even, waarna ze knikte.'' ja amam..'' sprak ze en Sofia ging op haar normale stoel zitten, en ook emma ging naast haar moeder zitten. Ze reden wat rond, en na een goed uurtje hadden ze een hotel en gingen ze hun Hotelkamer in. Sofia begon een brief te schrijven, voor Brian en keek even naar haar dochtertje.'' Blijf je hier lekker spelen? mama is zo terug.'' sprak ze waarna ze vertrok richting het huis van Brian. Sofia was nog licht rood, maar ze zou enkel de envelop geven, waar de brief en de ketting in zaten, de ketting die ze ooit van Brian had gekregen, en altijd om had gehouden. Ze slikte even en liep via de garage naar binnen, en zocht jason. Toen ze die zag zuchtte ze even.'' Jason.'' sprak e met het verdriet nog in haar stem.''A ls je Brian ziet, wil je deze dan geven, ik vlieg vanavond terug naar Firenze, met mijn mustang.'' sprak e en slikte even, waarna ze de brief naar hem uit stak. in de brief stond het volgende;

Salute Brian,

Wat er vandaag gebeurt is, heeft mij geraakt, mij kapot gemaakt. Mijn hart heeft altijd aan jou gedacht, al die jaren in italie, maar ik kon niet terug. wat jij niet weet, en velen niet weten, is dat ik niet studeerde. Mijn pooier, oftewel mijn oom, wou mij op zijn 18de hebben in een bordeel, dat al jaren in onze familie was. Ik loog dus over het studeren, omdat ik je niet ongerust wou maken, aangezien ik dacht dat ik daar gewoon achter de bar ging staan. Niets leek minder waar, en pas 2 jaar geleden ben ik ontsnapt, naar Roma, waar ik mijn raceteam heb opgezet, met mijn oude mustang, die ik hier toen heb gekocht, weet je nog? al die avonden dat we hebben gewerkt om hem op te knappen.. Mijn terugkomst.. het was vreemd, en ik had ook niet verwacht dat dit zo zou komen.. Ik had een genoegen jou op te zoeken, maar ik voelde het weer.. Mijn hart dat altijd naar de buitenwereld heeft gekeken, op zoek naar jou. Ik kon niet bellen, mijn telefoon was afgepakt in het bordeel, en ik hoop dat je mij vergeeft Brian. Dat je mij zult herrineren als een van je eerste liefdes, ik zal je in ieder geval missen, op weg naar Firenze terug. Emma blijft hier bij Duccio, de mensen kennen hem hier goed in het stadje, dus je dochter kun je altijd blijven zien.

per sempre tuo, en dus voor altijd de jouwe in een hokje van je hart,
Sofia Sartor.

Kaylen Christensen

Ze keek naar Sofia die nu het erg op kwam, en vreemd genoeg gaf ze nu een licht knikje enkel. geen vuile blikken meer, wat had het nog voor zin? Ze keek naar Jason toen die buitenkwam. Oh geweldig, kreeg ze daar ook nog een verhaal van. Ze knikte rustig en ging zitten naar waar hij wees. "Voor je je verhaal doet weet ik toch wel dat het niet aan hem ligt, maar wat er allemaal gebeurd is vroeger." Sprak hij rustig en keek hem aan maar bleef nu wel stil. Ze zou wel luisteren naar zijn verhaal, ze was nieuwsgierig. En bang. Ja joh, als je tegen zo een kerel aanliep heb je meteen je ribben gekneusd. Ze keek rustig naar Jason en keek kort naar Sofia, maar al snel weer naar Jason. Zwijgend en afwachtend. Siara was in de deurpost gaan staan en keek naar Jason en de twee meiden. Dit handelde hij maar af. Ze liep weer naar binnen en maakte, uit verveling, alle bedden weer rustig op.

Jason
Hij keek naar de twee meiden " Ik snap als ik jullie zo bekijk dat Brian jullie allebij niet kwijt wilt "S prak die laggend " 2 top meiden " Sprak die rustig en bleef tegen de tafel geleund staan " een aantal jaar geleden stierf mijn zus, Mia. Brian zijn ex " hij keek ze even aan " ik was hier kapot van, ze was mijn enige familie nog. " Even slikte hij " Brian dacht niet aan zijn eigen verdriet, maar aan mijn verdriet. Hij hield zich sterk zodat hij mij kon steunen. Brian was der voor mij. " hij keek de dames even aan " brian hield zich groot en dat maakte hem kapot van binnen. Brian is er hard door geworden. Laat niks meer zien wat hij voelt en leeft met de dag. Brian heeft nooit om haar kunnen rouwen en die arm om hem heen gehad die die nodig heeft. Van mij en mijn vrouw achepteerd hij het niet. Want wij zijn de gene die een familie kwijt zijn. Zelf is hij zijn vriendin kwijt maar voor ons vind hij het erger. " Hij zuchtte even " Ik ken Brian goed genoeg, hij is thuis nu. En hij zal de hele nacht bezig zijn aan een auto voor morgen " hij keek ze aan " ik wil dat jullie dit samen uitpraten en gaan beslissen. Brian wil en kan niet zonder jullie beide. Ik heb gezien hoe hij naar jullie keek. "hij streek over zijn kale hoofd" jullie moeten geen concurentie van elkaar zijn. Jullie moeten samenwerken, jullie moeten Brian samen helpen te rouwen om Mia en hem zo weer zijn gevoelsn kan laten tonen. Doen jullie dat niet, raken jullie hem beide voorgoed kwijt. Niet alleen als vriend, maar hij zal gek worden. En hij zal die stunt uithalen net als met de nissan van zijn broer. Maar dan dodelijk "S prak die en keek de meiden aan " Als jullie niet bereid zijn samen te werken voor een vriend van jullie. Geloof ik er niks van dat jullie echt van hem houden "S prak die rustig

Sofia Sartor

Ze slikte en keek naar hun beide terwijl ze luisterde en de tranen bleven branden achter haar ogen voor een moment. Daarna keek ze naar Kaylen, waarmee ze nooit eigenlijk problemen mee had gekregen en keek naar haar.'' het maakt niet uit Kaylen. iedere meid zou waarschijnlijk in jou situatie hetzelfde hebben gereageerd, ik bedoel, ik kom zo weer zijn leven binnen wandelen, en daar was jij ook, ik snap het wel.'' sprak ze rustig en knikte even voor een moment.'' het samenwerken zal voor vandaag zijn, ben ik bang.'' Sprak ze en opende de Envelop en gaf alleen de brief aan jason.'' Lees deze brief door, dan snap je misschien ook waarom ik hem verliet. Het is het beste als ik Brian het persoonlijk vertel. Maar vanavond moet ik terug naar Italie, ik vertel je mijn verhaal nog wel, Kaylen.'' sprak ze rustig en knikte toen.'' ga je mee in mijn mustang? scheelt je benzine, en mijn mustang moet toch zo goed als leeg bijna zijn, als hij op het vliegtuig gaat vanavond.''

Kaylen Christensen

Ze keek naar Sofia en glimlachte lichtjes. "Ikben blij dat je het begrijpt." Zei ze zacht en knikte even. "Ik rijd wel met jou mee. De tank van mijn stingray is halfvol omdat ze nieuw is." Zei ze rustig tegen haar. "Zolang je me na afloop wel weer naar hier brengt." Lachte ze zachtjes. Ze keek weer naar Jason en knikte even. "Zullen we doen Jason." Zei ze rustig. Ze knikte nog kort op zijn laatste woorden en keek dan naar Sofia. "We zijn altijd voorzichtig. Ik toch, meestal, als ik niet in een sportauto zit, waar ik eigenlijk altijd in zit, en ik dus eigenlijk nooit voorzichtig doe." Ze hield haar hoofd wat schuin. "Oh well." Ze haalde haar schouders op en keek naar Sofia. "Let's go."

jason + Brian
Hij keek op toen Sofia weer begon te praten en knikte even " tuurlijk kan dat "S prak die glimlagend en keek haar aan " Zal ik der gaan halen in het hotel dan kunnen jullie gelijk door "Sprak die rustig en ook nu wachtte hij op antwoord. Brian had zoals die al had verwacht weer een emotineloe breuk. Hij brak opnieuw en opnieuw stroomde de tranen over zijn wangen. Hij stond op greep het lijstje met een foto van hem en Mia vats en smeet hem kapot tegen de opestaandedeur. Hoeveel nieuwe lijstjes had hij al wel niet kunnen kopen. De foto was er door al die kappote scherven ook niet mooier van geworden. maar wat kon het allemaal nog schelen Mia was dood. Al gauw volgde het tweede lijstje die de deur miste en voor de veranda neer kwam in het stof. Tranen liepenm weer erg over zijn wangen en hij plofte op de bank neer en verborg snikkend zijn gezicht in zijn handen

Sofia Sartor

Ze keek naar hem en knikte even en haalde de hotel sleutel uit haar zak en stak die uit naar Jason.'' Is goed, maar wees een beetje rustig met haar, maar ik denk dat ik jou daar wel op kan vertrouwen.'' sprak ze kalm en keek even naar haar Mustang.'' Dan rijden wij inderdaad even door. Check nog maar niet uit, ik weet nog niet wat ik ga doen vanavond namelijk. Emma zal waarschijnlijk om haar rugtas vragen, want daar zit haar beer in. maar die ligt in het kleine zijkamertje.'' sprak ze duidelijk zorgzaam over haar dochtertje en glimlachte toch klein.'' bedankt jason.'' Sprak ze nog voor ze naar de mustang liep, en in stapte en kort naar Kaylen keek.'' We hoeven niet eerst langs Emma dus. we kunnen direct door. Wat is het adres? dan voer ik het even in in de Tomtom.'' sprak ze rustig en haalde haar navigatie systeem tevoorschijn, en wachtte tot ze antwoord kreeg van Kaylen

Emma Sartor

Het kleine meisje zat momenteel in de kamer op het grote bed te spelen met twee barbiepoppen, terwijl op de Tv de luide geluiden van Spongebob te horen waren. emma vond het programma duidelijk leuk, en had er de grootste verhalen over tegenover haar poppen. Ja eema was wat jonger dan haar leeftijd, en zo gedroeg ze zich natuurlijk ook, maar dat kwam meer doordat Duccio haar meer had om een soort van Sofia te hebben, en die had geen ene flikker van kinderen. Het meisje vond het echt wel jammer morgen weer terug te gaan naar Duccio, maar dat zou met een paar uurtjes zelfs al zijn, omdat Sofia natuurlijk vertrok naar Italie vanavond.

Kaylen Christensen

Ze keek naar de twee en wachtte nog steeds rustig af. Siara was even op bed gaan liggen om te rusten, ze voelde zich namelijk niet zo goed. je weet wel, zo een typische zwangerschaps misselijkheid. Kaylen keek naar Sofia ten ze in de wagen kwam te zitten en glimlachte even. Ze zei het adres voor zodat ze het in kon geven en stak haar mobiel dan weg na het nummer van Jason te hebben opgeslagen. Ze zuchtte. Ik hoop dat het nog goed met hem gaat.." Zuchtte ze zachtjes en keek Sofia even aan. "En dat hij ons dan ook accepteert om te helpen." Zei ze zacht en streek dan haar weer door haar haren heen.

Kaylen Christensen

Ze knikte even toen ze zei dat ze even moest opnemen en bleef rustig zitten, tokkelde wat met haar vingers op haar benen en wachtte tot ze aflegde en keek dan weer naar haar toen ze begon te praten over haar relatie met Brian, over haar familiebedrijf en luisterde toch met lichte interesse. Ze slikte eventjes en hoorde haar woorden verder aan en was wat met haar mond open gevallen. "Neen toch?" Sprak ze en keek ergens met een verbaasde en toch meelevende blik aan. "Als mijn familie het ooit maar zou proberen te flikken.." Mompelde ze zachtjes. "Maar ik ben natuurlijk heel anders ingesteld als jou." Zei ze rustig. "Ik vind het erg voor je, dat je dat allemaal meemaakt dan. En dan snap ik wel dat je zo op Brian gesteld was. Ik was gewoon jaloers.." Zuchtte ze en streek weer door haar haren heen en keek weer naar haar. "En dan nog je dochter terug vinden die eigenlijk dood was.." Zei ze zachtjes en keek voor zich uit. "Je kunt het hem nu inderdaad uitleggen, als hij wat beter is." Zei ze, aangezien ze vanaf hier al zag dat de deur open was en dat er een lijst kapot gegooid was. Ze stapte rustig uit en keek naar de deur, slikte en keek dan naar Sofia. "Klaar voor?" Vroeg ze zacht en begon dan rustig richting de deur te lopen om naar binnen te gaan. Ze kon het verhaal van Sofia even niet meer uit haar gedachten krijgen, het was gewoon erg.

Kaylen Christensen

Ze zuchtte. "Zoiets ja." Zei ze zachtjes en glimlachte heel flauwtjes. Ze keek ook even naar de lijst en keek dan naar Sofia die er duidelijk in de knoei mee zat dat hij er erg aan toe was. Ze knikte weer even naar haar op haar bevestiging en liep rustig verder naar de deur en hoorde haar aankondinging voor Brian. Ze slikte en zag hem zitten op de bank. Ze keek even naar Sofia en knikte toen zij als eerste moest gaan. Ze liep rustig naar de bank toe en plofte schaamte loos naast hem neer en sloegeen arm om hem heen. "Het gaat echt niet goed he?" Vroeg ze zachtjes en keek naar zijn gezicht.

Brian
Na een tijdje hoorde hij een auto het erf op komen rijden. Het kon hem nu ook gewoon niet meer schelen wie het was. was het maar een crimineel die wist wie hij was en hem kwam vermoorden. Tranen bleven komen en de motor van de auto werd uit gezet. Maar verder was er nog niks te horen. Pas toen ze bijna bij het huis waren hoorde hij voeten op hetgrintpad en niet veel later een vertrouwde stem die sprak dat zei en kayler er waren. Nee als vrienden er ware moest je sterk zijn. Hij nam even diep adem en veegde de tranen van zijn gesticht. Hij zoubsorry zeggen over net. Maar hun hoefde hem niet zo gebroken te zien. Zelfs Jason kreeg dat niet. Maar het was al te laat. De twee stemmen waren binnen en hij voelde dat er 1 op de bank ging zitten. Hij wilde Eggenndatbhet ging. Maar toen de arm om hem heen kwam begon het allemaal op nieuw. Tranen die hij hadngelatennde dag van haar dood. Jet verdriet en gemis kwam allemaal weer terug. Hij begon hevig te snikken

Hayden Christensen

Hij knikte even. "Doe maar." Zei hij dan ook zacht en streek met zijn vingers langs haar wangen duwde er een kusje op waarna hij zuchtte. Hij wilde graag dat ze er goed door zou komen, dat was ook alles wat hij wilde. Ze had pijn en dat wist hij ook, het is niet niets wat haar allemaal gebeurd was. Hij zuchtte en keek naar haar. "Je weet niet eens dat je zoontje geboren is." Zei hij zacht en streek door haar haren. "Ons kindje." Zei hij weer zacht en glimlachte zwakjes en sloot zijn ogen weer even. "Ik hou van je Elyssa.."

Kaylen Christensen

Ze zag ook wel dat hij zich sterk probeerde te houden, maar zodra haar arm om hem heen kwam te liggen begon hij weer te huilen. En dat was maar goed ook. Ander kropte hij het weer op. Ze miet Sofia rustig uitspreken en wreef Brian zacht over zijn rug om hem wat te troosten. "Je bent lang genoeg sterk geweest Brian, voor iedereen. Nu is het eens onze taak om sterk te zijn voor jou." Zei ze zacht en glimlachte voorzichtig naar hem en wreef rustig verder. Ze zag dat Sofia een glas water ging halen voor hem terwijl zij bij hem bleef en troostend over zijn rug wreef. "Je hoeft niet langer sterk te zijn." Zei ze nog zacht tegen hem en bleef over zijn rug wrijven en keek even naar Sofia.